Kitap Müzesi’nden
Bir Kitap Birkaç Paragraf
İyi Aile Yoktur’a Nihan Kaya, ‘yeryüzünde kırgın bir çocuk kalmayana dek yazacağım’ cümlesiyle başlıyor.
Çocuk derken hem içimizdeki çocuğun hem çocuğun hislerini anlamaktan bahsediyor.
Kitap, aileleri suçlamak ya da şikayet etmek için değil
çocukların aile üyelerinden bağımsız birer varlık olduğunu; yani öfkelenme, kızma, üzülme haklarının ve çocukların ayrı bir gerçekliğinin olduğunu anlatıyor. Onlara sevgi hatta koyu puntolarla altı çizilerek SAYGI duyulması gerektiğini vurguluyor.
Yazarın etkilendiğini her fırsatta belirtiği Alice Miller ”Anne babalar kendi ana-babalarına gösterdikleri saygının aynısını çocuklarına da göstermeyi başarabilseler o zaman çocuk sahip olduğu yeteneklerini en iyi şekilde geliştirebilir.” diyor.
Travmanın ve kendi travmamızın ne olduğunu anlarsak, çocukluğumuzu, yani kendi benlik travmamızı da daha kolay iyileştirebiliriz diyen Yazar,
kendi çocuklukluğumuzla yüzleşmeli çünkü; içimizdeki dünya ile dışımızdaki birleşemeden yaratıcı hayat potansiyelimizin de ortaya çıkmayacağını belirtiyor.