Kitap Müzesi’nden
Bir Kitap Birkaç Paragraf
‘Genç Werther’in Acıları’ 1774 yılında, sadece 15 günde yazılmış bir kitap. Bu açıdan, günümüz okuruna hala aynı duyguları aynı yoğunlukta verebiliyor oluşu bakımından çok özel bir eser.
Henüz 25 yaşındaki Goethe’nin yaşadığı döneme çarpıcı bir iz bırakan bu eseri; aşkı, vicdanı, dönemin ahlaki yapısını sorguluyor; adeta zincirlerini kırıyor. Öyle ki; kitaptaki aşk hikayesi ahlaksızca bulunuyor, okuduktan sonra gençleri intihar fikrine özendirdiği öne sürülüyor ve hatta bir süre yasaklanıyor.
Daha mutlu olacağı umuduyla, doğa içinde cennet gibi bir taşra kasabasına taşınan Werther’in, arkadaşı Wilhelm’e yazdığı mektuplarda, zamanla kendi cehenneminin tasvirini satır satır görüyoruz. Kendini umutsuz bir aşkın içinde bulan (hatta evvela arayan) bir adamın adım adım yine kendi kurtuluşuna doğru yolunu kare kare izliyoruz.
Aslında kitabı içinde geçen tek bir satır ile özetlemek mümkün..
” Nasıl oluyor da insanı bu kadar mutlu eden şey aynı zamanda yıkımının da nedeni oluyor ? ”
Aynı soruyu hikaye boyunca kendimize defalarca sorduğumuz, sonunu başından bildiğimiz bir film gibi.. İntihar silahının, buna sebep olabilecek aşkı Lotte tarafından kendisine gönderildiği tek sonlu bir aşk..
*
Çok canlı doğa tasvirleri etrafında dışa dönüklük ve yaşama sevinci ile aşk acısı, çaresizlik, keder nezdinde içe dönüklük ve tükenme gibi karşıt duyguları bir arada vermesi açısından ilginç buluyorum Werther’in hikayesini…güçlü betimlemeler içeren akıcı bir üslupla kaleme alınmış kurmaca bir baş yapıt olan bu kitaba birkaç paragraf yorum yazıp kitap müzesine ekleten değerli takipçimize teşekkürlerle…
İyi okumalar.